© 2025 Astra.si. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Dla następnego pokolenia.
Funkcja odwrotna to funkcja, która "odwraca" działanie funkcji pierwotnej. Jeśli funkcja 'f' odwzorowuje element 'x' na 'y', to jej funkcja odwrotna, oznaczana jako f^(-1), odwzorowuje 'y' z powrotem na 'x'. Warunkiem istnienia funkcji odwrotnej jest to, że funkcja pierwotna musi być różnowartościowa (wzajemnie jednoznaczna), co oznacza, że jest zarówno injektywna (różne wartości 'x' dają różne wartości f(x)), jak i surjektywna (każda wartość 'y' w przeciwdziedzinie/zbiorze wartości jest osiągana).
Matematycznie zapisujemy: Jeśli f(x) = y, to f^(-1)(y) = x, co również oznacza: f(f^(-1)(x)) = x oraz f^(-1)(f(x)) = x.
Dziedzina funkcji 'f' staje się zbiorem wartości funkcji f^(-1).
Zbiór wartości funkcji 'f' staje się dziedziną funkcji f^(-1).
Wykres funkcji f^(-1) jest odbiciem lustrzanym wykresu funkcji 'f' względem prostej y = x.
Niech funkcja będzie f(x) = 2x + 3.
Krok 1: y = 2x + 3
Krok 2: x = 2y + 3
Krok 3: x - 3 = 2y, zatem y = (x - 3)/2
Dlatego: f^(-1)(x) = (x - 3)/2
Sprawdźmy: f(f^(-1)(x)) = 2 * [(x - 3)/2] + 3 = x - 3 + 3 = x oraz f^(-1)(f(x)) = ((2x + 3) - 3)/2 = 2x/2 = x
f(x) = x^3, zatem f^(-1)(x) = sqrt(3)(x) (funkcja odwrotna istnieje na R - wszystkich liczbach rzeczywistych)
f(x) = x^2, nie jest odwracalna na R, ponieważ nie jest injektywna; staje się odwracalna, jeśli dziedzina jest ograniczona do [0, nieskończoność)
f(x) = e^x, zatem f^(-1)(x) = ln(x)
Funkcja odwrotna wyraża odwracalność matematycznego odwzorowania. Jej definicja opiera się na zamianie zależności między danymi wejściowymi a wyjściowymi. Aby istniała, funkcja pierwotna musi być różnowartościowa. Funkcja odwrotna odgrywa ważną rolę w algebrze, analizie matematycznej oraz w rozwiązywaniu równań, gdzie chcemy "cofnąć" działanie funkcji.