© 2025 Astra.si. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Dla następnego pokolenia.
Funkcja to relacja matematyczna, która każdemu elementowi ze zbioru definicji (dziedziny) przyporządkowuje dokładnie jeden element ze zbioru wartości (przeciwdziedziny). Symbolicznie:
f: D -> Z, gdzie dla każdego x ∈ D istnieje dokładnie jedno y ∈ Z takie, że f(x) = y.
Funkcja opisuje zatem zależność między dwiema wielkościami: x (zmienną niezależną) i y (zmienną zależną).
Funkcję można podać na różne sposoby:
Dziedzina (ozn. Df): wszystkie dopuszczalne x, dla których funkcja jest zdefiniowana.
Zbiór wartości (ozn. Zf): wszystkie y, które funkcja faktycznie przyjmuje.
Przykład:
f(x) = sqrt(x) jest określona tylko dla x >= 0, więc Df = [0, nieskończoność).
Zf = [0, nieskończoność), ponieważ pierwiastek kwadratowy nie przyjmuje wartości ujemnych.
Funkcje można klasyfikować według formy i cech:
Analiza funkcji obejmuje m.in.:
Zdefiniujmy funkcję f(x) = x^2 - 2x + 1.
Jest to funkcja kwadratowa, a jej wykres to parabola.
Df = R (zbiór liczb rzeczywistych), ponieważ jest określona dla wszystkich x ∈ R.
Zf = [0, nieskończoność), ponieważ ma minimum w x = 1, gdzie f(1) = 0.
Funkcja to podstawowe pojęcie matematyki, które umożliwia opis zależności między wielkościami. Dzięki różnym sposobom przedstawienia i analizie funkcji badamy ich zachowanie oraz własności, co jest kluczowe w kolejnych działach algebry, analizy i matematyki stosowanej.